Gekruiste besnaring

Eén van de belangrijkste veranderingen aan de piano in de negentiende eeuw werd door Steinway doorgevoerd bij vleugelpiano's en bestaat uit het kruisen van het linkse deel van de snaren boven de snaren uit het rechtse deel gecombineerd in het gietijzeren kader. Gekruiste besnaring werd eerst toegepast in tafelpiano's en buffetpiano's. Steinway paste dit idee voor het eerst succesvol toe in vleugelpiano's. Dit heeft een aantal voordelen:

• Men kan langere snaren gebruiken in de bassectie. Daardoor krijgt men een vollere klank.
• Het instrument kan iets korter gemaakt worden. Het moet wel iets breder gemaakt worden om dit op te vangen.
• De brug kan meer naar het centrum van het klankbord gebracht worden wat ervoor zorgt dat de klankverspreiding egaler gebeurt.
• Als het rechterpedaal ingeduwd is, klinken er meer snaren mee als één snaar wordt aangeslagen. Dit zorgt voor een rijkere klank.